مسعودرضایی بیاره

اشک غزل

مهتاب شبم ، چشم سیه فـــام تو بـود

سرسبزترین بهـــارم ،ایّــام  تــو بـود

هنــگام سحر اشک غـــزل مـی ریــزم

بر شاخـه‌ی آن گُلی که هم نام تو بود