مسعود رضایی بیاره

برگ ریز

برخیز و بیا ، هوا هوای من و توست

پائیز پر از صــدای پـای من و توست

آن  کــوچه برگ ریـز ، انـــگار هنوز

پُر خـــاطره از ترانه‌های من و توست