مسعود رضایی بیاره

کوچه سار

چشمان تو کوچه سار رویایی بود

آرامش لحظـــه‌های تنهایـــی بـود

گلـواژه‌ی عشق در هــوای نفست

مانند سحر پُـــر از شکـوفایی بود