مسعود رضایی بیاره
نگاه
بوی نفست دمیـد و گـُل گشت پدید
گـُل گشت پدید و در نگاهت بدمید
گـُلواژهی اشکی از نگاهش بچکید
آتش که نــگاه گـرم و گیرایت دید