مسعود رضایی بیاره

می پرستی

هر باده که تا کنون به خُم ریخته‌اند

یک جــا همه بـا نـــگاهت آمیخته‌اند

تا بــار دگــر به مـی پرستی گـروند

چشمان تُـــرا ز نــو بــرانگیخته‌اند