مسعود رضایی بیاره
هزاره نفرت
از عشق تمــام سهم دل غــارت بــود
هر گل که شکوفه زد گْل حسرت بود
افسوس کــه روزگــار دل دادن مــن
آغـــاز هـــزارهی دق و نفرت بــود