مسعود رضایی بیاره
یاد
پا بر سر گـُل نهاد و چون باد گذشت
انــگار هـــــزار دردم از یــــاد گذشت
یاد از دل خود نمودم آن لحظه که او
بر خــاک فـــکند و پــای بنـهاد گذشت