مسعود رضایی بیاره

یاد

پا بر سر  گـُل نهاد و چون باد گذشت

انــگار هـــــزار دردم از یــــاد گذشت

یاد از دل خود نمودم آن لحظه که او

بر خــاک فـــکند و پــای بنـهاد گذشت