مسعود رضایی بیاره

لاله‌ی حسرت

پــائیز ، بهـار لالـــه خیزان من است

هنگامه‌ی چشم اشک ریزان من است

هر لالـــه‌ی حسرتی بــر آید از خـاک

آن لالــه نشانی از عزیزان من است