مسعود رضایی بیاره
حضرت دوست
هـر کس اثــری ز او رهــا می ماند
نامش چـو کتیبهای بـه جا می ماند
شادم که بنـام نامی حضرت دوست
ویــرانهی ما از او به پا می مـاند