مسعود رضایی بیاره
شراب صد ساله
از خـــاک دلـــم بـر آیــد آلالـــهی سرخ
بنشینی اگـــر به خــاکم ای لالهی سرخ
نرگس بدمــد زخــاک ما مست که هست
در ریشهی او شراب صد سالـهی سرخ