شعر

۷ مطلب در دی ۱۳۹۵ ثبت شده است

بلندای دنا

مسعود رضایی بیاره

بلندای دنا

مـــوج گیسویت کشیده سر بـه روی شانـه‌ات

یا نسیم آتش گـــــرفته بین مــوی  و شانـه‌ات


با رقیبان گـــــرم گشتی تــــا بسوزانــــی مـرا

آه سرد مـــن بسوزد خـــــانه و کــــاشانـه‌ات


سر به سوی آسمان آهی به حسرت می کشم

هــر شبی پرتــو فشاند مـه به روی خــانه‌ات


پــرتـو مـــه سر کشیـده از بلنــــــدای دنـــــا

نـــور مـــه افتـاده امشب در دل ویــــرانه‌ات


می بـــرد خــــاکسترم را تنــد بـــاد روزگـــار

بــــی خبر از آتش افتـــــاده در پـــــروانه‌ات


لالــــه‌ها آتش گرفتند و پـــر پــروانه سوخت

تـــــا شنیدنــد از لـــب بـــــاد سحر افسانه‌ات


گـر بسوزی سهره در آتش نمـی باشد عجب

جــــا گـــــرفته جغـــد پیـــری لابــلای لانه‌ات


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مسعود رضایی

جغد پیر


مسعود رضایی بیاره

جغد پیر

رفتـــه‌ای ، آتش گــرفته عـــاشق دیــوانه‌ات

خـــاک و خــاکستر نشسته بـر سر کاشانه‌ات


زیر نــور مــه ندانی روح سرگــردان کیست

تا سحرگــــاهان بــــگردد بر سر ویرانــه‌ات 


رنـــگ بهبودی نگیرد تا بــگردد مهر و مـه

این تـــل خــــاکستر و ویــرانه‌های خــانه‌ات


بعد مــــرگم صدهـزاران لالـه‌های شمع سوز

سر بــــرآرد از دل خــــاکستر پــــــروانـه‌ات


آه ، مــی ترسم بـلرزاند شبی تـاریک و تنگ

آه سردم گیسوانت را بــــه روی شانــــه‌ات


کوچ کردی چون پرستو بعد کوچت مـی وزد

بــاد سردی لابــلای شاخ و بــرگ  لانــه‌ات


سهره‌ می خـــواند بـــرای لالــــه زاران دنـا

قصه‌ی آن جـــغد پیر و لانـــه‌ی ویـــرانه‌ات


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مسعود رضایی

برگ و باد (5)

برگ و باد (5)

مسعود رضایی بیاره


نکنی یاد ما نه می گیری

 خبر از حال بیماران

چشمه‌ی مهربانیت خشکید

 مثل این آسمان بی باران

تو برو با هر آنکه می خواهی

 من و آه و دریغ بی پایان

من ندانستم ای بهار امید

از پس این شکوفه‌های جوان

می وزد تند باد بی مهری

می رسد آه  سرد خزان

من چه دانستم این شکوفه می ریزد

با نفس‌های  سرد گلریزان

فکر کردم درخت سر سبزیست

عشق در باغ و  جویبار زمان

بار و برگش فرو نمی ریزد

موسم بادهای  پائیزان  

اینک ای عشق ای بهار پائیزی

اینک  ای شعله های جاویدان

منم و یک غروب  دلتنگی

منم و لحظه‌های بی سامان

برگ زردی میان پنجه‌ی باد

آه سردی میان کوچه دوان

خش خش آه و ناله‌های من است

زیر پای عبوس رهگذران

منم و کوچه‌های خلوت مهر

منم و یک نگاه بی پایان

هیچ کس ، هیچ کس نمی پرسد

کیست در این نگاه سرگردان  

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مسعود رضایی

هوای دنا


مسعود رضایی بیاره

کهسار دنا

جـــغد پیری جـــا گرفتــه روی بــام خـانه‌ام

هـوی و هو در شب نهاده بر سر ویرانـه‌ام


بــوم شوم انــگار می خـواند نمی بیند دگـر

رنگ و بـــوی شادمانی خــانه و کاشانـه‌ام


روی دوش بـاد پائیزی به هر سو می رود

تـار و پــود آشیان و شاخ و بـــرگ لانه‌ام


شانه‌هایم زخــم دارد ، انـــدکی آهسته نــه

کـــوه انــــدوه زمـانه سر به روی شانه‌ام


خشک سال مهربانی کشت جانم را بسوخت

بـرنمی‌خـیزد نــم بــاران از ایــن سامانه‌ام


جنــگلم افسرده و در لابـــه‌لای  سبزه‌هــا

در سحرگاهـــــان نمی رقصد پـر پروانه‌ام


جـان شیرینم به حسرت از کنارت می روم

روزگـــاری تا بـــــگوید بیستون افسانه‌ام


سهره می خــواند غمانه بر فراز شاخسار

میـــــل کهسار دنـــــا دارد دل دـــیوانه‌ام


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مسعود رضایی

دیوار تنهایی

مسعود رضایی بیاره

دیوار تنهایی

آه ، میدانم نمی خـــواهی  نمی خــــواهی مرا

یــــاد کن امــــا خـــدا را گــاه و بی گاهی مـرا 


هــر کجا دیــدی بساط سوگ و سور افکنده‌اند

یـــاد کــن با نـــم نـــم اشکی پس از آهــی مرا


می روم صحرا به صحرا با خیالت روز و شب

نی هــواخواهی نه دلــداری نه همراهـــی مرا


روزها رفتند هــر یک ، ای دریـــغ از دیــگری

یـــاد نـــاوردی نــــگارا هفته‌ای ماهــــی مـرا


رفتی امـــا خوب مـــی دانی نمـــی مانـــد بجا

در پس دیـــــوار تنهایــــی دگــر راهــــی مرا


 گــر هـزار اختر بتابــد در شب تهـنـائیم

همچــــان در آسمانم جلوه‌ی مـــاهی مرا

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
مسعود رضایی

کهسار دنا


مسعود رضایی بیاره

کهسار دنا

نگاهـــم می کنی چشمت دمــار از دل بــر انگیزد

تـــــرک بردارد از سو بــه روی هـم فــرو ریــزد  


مهل کــــز بنــد گیسویت رهــا گــردد دلم یــک دم

بر آشوبــد به هــم شهری اگـر دیــــوانه بگریزد


نمی مانــــد به جا از من ، بجز خاکستر و  آهـی

نــــگاه تــو نــگاه مــن اگـــر بـا هــــم در آمیـزد


میــان خــرمــن مــویت ، نسیم صبــح مــی پیچد

نمی تــرسی سحرگاهــی ز آهــی شعلــه برخیزد


شبی در پیش چشمانت به آتش می کشم خود را

تو هــم پـــروانه‌ای داری کــه از آتش نپــرهیزد


رضایــی سهره می خواند به روی شاخه‌ی گلبن

ز کهسار دنــــا امشب شمیـــم عشق مــــی بیزد


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
مسعود رضایی

باران


مسعود رضایی بیاره

 باران

بـــاران گـرفته و من سرشارم از خـــیالش

بوسیده گیسوانش باران ، خوشا به حالش


بـــــگذار تا بمالم بر لـــــوح دیــــده و دل

هر قطـــــره‌ای چکیــــده از گلبــن جمالش


بـــــادا نصیب جانم ، هر آفتـــــی کــه آید

بــــوی خـــــزان نگیرد گُل‌های بی مثالش


بـــرگی به تن نمانـــد ،‌ بر شاخسار جـانم

بـــــادی اگر بجنبد یک شاخـــه از نهـالش 


بــــــــگذار تــا بسوزد در آتـشم سراپــــا

گر قطره قطره نوشد خون دلم  حـــلالش


بر جــــان من نشیند بــــار غمی کـه دارد

هـــرگر نبینم امــــا رخسار پُـــر مـــلالش


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
مسعود رضایی