مسعود رضایی بیاره

غم نامه

غمنامه‌‌ی هر شکسته افسانه‌ی  ماست

بار غـم هـر فتـــاده بر شانــه‌ی ماست

بشکست مرا و خنده بــر لب مـی گفت

این است سزای آنـکه دیوانه‌ی ماست