مسعود رضایی بیاره
غُنچه
بـاد آمد و گـُل ز شاخــه افتـاد به خاک
دل کند ز شاخــه، دیـده بنهاد به خاک
آن غُنچه که دل ز هر نگاهـی می بُرد
دل از همگان بُریــد و دل داد به خاک
مسعود رضایی بیاره
غُنچه
بـاد آمد و گـُل ز شاخــه افتـاد به خاک
دل کند ز شاخــه، دیـده بنهاد به خاک
آن غُنچه که دل ز هر نگاهـی می بُرد
دل از همگان بُریــد و دل داد به خاک