مسعود رضایی بیاره

برگ و باد

در کوچـه صدای برگ و باد است ، بیــا

پــائیز به کــــوچه رو نــهاد است ، بیــا

آن غنچه که می زدی بر او بوسه‌ی مهر

در پنجـــه‌ی بــــاد اوفتــــاد است ، بیــا