مسعود رضایی بیاره

ساحل سرنوشت

گفتی که چگونه‌ای ، خرابم ای دوست

آن بــرگ فتــاده روی آبـــم ای دوست

تــــا ساحـــــل سرنوشت نــــاپیــــدایم

بــر آب رونــــده مـی شتابم ای دوست