مسعود رضایی بیاره

گل سرخ

 باز آمــده‌ای ، مگر نخفتی گـُل سُرخ ؟

یــاد آوری از کسی نگفتی  ، گل سُرخ

تـــا داغ دلـــم به سال نـــو  تــازه کنی

بـر دامنـــه‌ی دنـــا شُکفتی گـُـل سرخ ؟