مسعود رضایی بیاره

اوج

امشب منــم و ستاره و یــــال دنا

مه بوسه دهد به یال و کوپال دنا

مانند پرنــده‌ای رهـا گشته ز بند

تا اوج گشوده بــال در بـــال دنـا