مسعود رضایی بیاره

هزاره نفرت

از عشق تمــام سهم دل غــارت بــود

هر گل که شکوفه زد گْل حسرت بود

افسوس کــه روزگــار دل دادن مــن

آغـــاز هـــزاره‌ی دق و نفرت  بــود