مسعود رضایی بیاره

نوروز کن

تا کـــوچـــه‌ی مهربـــانــی ای دوست بیــا

این کوچه ز بوی دوست خوش بوست بیا

بـــا دامـــن گـُــــل نشسته نـــوروز کــهن

بُگشا در دل بـــه کـــوچه، تــا اوست بیــا