هنگام غروب
پــــائیز! دلــم گرفتـه هنـــگام غروب
آه از تو وُ رنگ بی سرانجام غروب
تا کــوچ افــق بــه هــم در آمیختهاند
چشمان مــن و نــگاهِ گل فام غروب
مسعود رضایی بیاره