هنگام غروب

پــــائیز! دلــم گرفتـه هنـــگام غروب

آه از تو وُ رنگ بی سرانجام غروب

 

تا کــوچ افــق بــه هــم در آمیخته‌اند

چشمان مــن و نــگاهِ گل فام غروب

مسعود رضایی بیاره