غزل ریزان

سحر شد، خنده زد خورشید، برخیز

تـماشا کُـــن غـــــزل ریـــزانِ پــائیز

ز چنـگِ بـــاد وُ سوزِ سینه‌ی بـرگ

بــر آیـد نغمـه بــا سوزی دل انـگیز

مسعود رضایی بیاره