مسعود رضایی بیاره
بنفشه
روزی که بنفشه چهره در خاک نهُفت
شب تا به سحر چــکاوه یک مژه نخُفت
چنــدی بگذشت و نو گـُلی تازه شُکفت
مـرغ چمـن از بنفشه یک حـرف نگُفت
مسعود رضایی بیاره
بنفشه
روزی که بنفشه چهره در خاک نهُفت
شب تا به سحر چــکاوه یک مژه نخُفت
چنــدی بگذشت و نو گـُلی تازه شُکفت
مـرغ چمـن از بنفشه یک حـرف نگُفت