مسعود رضایی بیاره
ساحل سرنوشت
گفتی که چگونهای ، خرابم ای دوست
آن بــرگ فتــاده روی آبـــم ای دوست
تــــا ساحـــــل سرنوشت نــــاپیــــدایم
بــر آب رونــــده مـی شتابم ای دوست